“Schaken is een mooi spel” was een legendarische uitspraak van een Holtense Schaker.
In een gewonnen positie moest hij zijn tegenstander er altijd fijntjes aan herinneren dat schaken en mooi spel is.
De Top wedstrijd van maandagavond was die tussen Bas van Beek en Jim Klinge. Bas die pion offerde om het initiatief te krijgen had nagenoeg de gehele avond een betere stelling. het is dan ook de kunst van het schaken om het om te zetten in winst. En daar short het bij Bas nog al eens aan. Zo ook deze partij. Hoe meer stukken er van het bord gingen hoe moeilijker het werd voor Bas om te nog te winnen. Aan het eind van de partij moest hij zelf oppassen om niet te verliezen, een remise was dan ook alles wat er nog inzat voor hem. Jan Scheperman had het zwaar tegen Bertus van Beek. Bertus stond gewonnen, maar ook Bertus kon het niet afmaken en met nog 10 minuten op de klok nam hij het remise voorstel van Jan aan. Piet Ypma en Dinant van Beek waren overeen gekomen dat ze zouden spelen met een verkorte bedenktijd van 1 uur per persoon ( Piet zijn schaap moest lammeren) . Ook hier kwam het niet tot een winnaar. Dinant zetten Piet meteen onder druk en het was een kwestie van tijd voor dat Piet zou bezwijken. Maar ook hier geen winnaar en meer dan remise zat er dan ook niet in (wel twee mooi lammeren ). Het was uiteindelijk Ton van Oijen die wel een vol punt binnen haalde tegen Dick van de Knaap. In een partij waar na 15 zetten nog geen stuk van het bord was ontstond de meest curieuze stelling die je maar kunt voorstellen. In de veldslag die daarna plaats vond was het Ton die met de overwinning ging strijken. Na afloop was iedereen aan de bar het er over eens dat “schaken toch wel een mooi spel is”.
voor de interne stand na ronde 29 zie interne competitie
