Woensdagavond speelde ons 1ste achttal voor het eerst tegen Pegasus uit Zwolle. Het zou meteen een historische avond worden.
Nog nooit is het voorgekomen in ons bijna 50 jarig bestaan dat op alle acht borden gelijk gespeeld werd. Onze archivaris (red: Gerrit L) is in de archieven gedoken en meldde dat we in het seizoen 78/79 ook 1 x 8 remises hadden, maar dat was in de tijd dat we nog met tientallen speelden. Bij een uitslag waarin iedereen remise speelde, zou je denken dat het een saaie schaakavond was. Niets minder was het geval, lees het verslag van de partijen hier onder.
Henk op bord zeven speelde met wit zijn favoriete damegambiet opening. In het middenspel maakte hij een fout die hem bijna de kop kostte, het geluk was aan Henks zijde, hij kon de 1ste remise maken. Dinant aan bord acht speelde tegen de achtentachtigjarige meneer Tan. Dat je op hoge leeftijd nog prima kan schaken, heeft Dinant geweten. In de opening won Dinant een pion en dacht het rustig uit te spelen. Maar de zeer ervaren Tan zette Dinant onder zware druk, hij moest de pion teruggeven en vechten voor remise. Dat lukte, en de twee remise was een feit.
Teun zijn tegenstander (M. ter Braak, rating 1737) speelde een gelijkopgaande partij met misschien een klein voordeeltje voor Teun. Waarschijnlijk niet genoeg voor winst! Toen Teun (red: volgens Bas) in het eindspel een verkeerde pionzet deed, moest Teun nog nauwkeurig spelen om niet te verliezen! Uiteindelijk werd het punt gedeeld en daar konden ze zich beiden in vinden. Op het eerste bord speelde Bob tegen Han Hubers, die bij afwezigheid van hun topspeler Antal van Ravensteijn doorgeschoven was naar het eerste bord. En dat ging prima! Bob zag een pionnetje over het hoofd, en het was Han die de prettigere stelling had tijdens het middenspel. Bob hield echter wel twee lopers tegen loper en paard op het bord, samen met de zware stukken (torens en dame). Aangezien de klok voor Han stevig door tikte en er al een stelling met ongelijk lopers op het bord verschenen was, bood Han remise aan. Bob kon niet anders dan accepteren. De zoveelste remise van de avond was een feit.
Het leek dat Bas aan bord drie het eerst punt voor Holten zou gaan binnenhalen. Met een mooie vrijpion zou dat moeten lukken. Maar ook hier liep het op remise uit, zijn tegenstander Van Halm kwam gevaarlijk met zijn toren binnen en Bas zijn tijd tikte weg en verder dan een remise kwam hij ook niet. Ton aan bord twee spendeerde (te) veel tijd aan zijn partij (red: zijn we van hem wel gewoon) hij had nog wel wat dreigingen maar ook hier werd besloten tot remise. Gerrit Luggenhorst aan bord zes liet weer eens zien hoe je een partij van uit de opening naar een betere stelling brengt. Na afruil van de meeste stukken kwam er een eindspel op het bord van drie pionnen op één vleugel en op de andere vleugel had Gerrit een vrijpion en beide hadden ze nog een loper van gelijk kleur. De meningen waren verdeeld: is dit nu te winnen of niet (red: leuk onderwerp voor de training). Gerrit zag geen winnende zetten, dus remise.
De laatste die dan het punt voor Holten binnen kon halen was Jan aan bord vier. Hij kwam na een damegambiet zwaar onder druk te staan, verloor een pion en moest een ver opgerukte pion tegenhouden. Met nauwkeurig spel en na een verrassende paardzet won Jan de pion terug. In de tijdnoodfase met 14 man rond het bord, werd hierna remise overeengekomen.
Na afloop werd er nog gezellig aan de bar onder genot van een drankje met de tegenstanders deze historische avond doorgenomen.
