Snelschaakkampioenschap 2020

Op 30 december werd gestreden om het  Snelschaakkampioenschap 2020. U leest het goed: 2020! In Holten lopen we graag op de zaken vooruit, zullen we maar zeggen 😉 Het toernooi is voor Holtenaren, leden én oud-leden van de Schaakclub. Dit jaar deden drie oud-leden mee, en gezien de eindstand waren ze het schaken zeker nog niet verleerd.  Naast het snelschaaktoernooi was het dus een relaxte bijeenkomst van bekenden, en aangezien dit alles samen viel met de halve finales van de PDC, waren de schakers vaker dan gewoonlijk ’toevallig’ bij de bar te vinden. Gezelligheid troef! Red: Een kort woord van dank voor diegenen die het toernooi hebben georganiseerd en/of hebben meegeholpen: Gerrit (organisator/indelingsexpert) , Dinant (hapjesman) , Jan (onze huisfotograaf!), Piet (onze oliebollenman!) – dank voor jullie inzet en voor een geslaagd toernooi!

Voordat we met het snelle werk (5 minuten p.p.p.p.) begonnen, trakteerde Piet ons op oliebollen die  heerlijk smaakten. Piet, nogmaals bedankt, daar maken we graag een traditie van! 🙂

Het was een spannende schaakavond, en vooral tegen het einde van de partijen was er op de borden het nodige vuurwerk te bewonderen! In de eerste ronde verloor Bob (winnaar 2018) een half punt tegen Dinant door in een  betere stelling zijn dame te laten vangen. Dinant, met nog 40 seconden op de klok had, stond vervolgens gewonnen, maar zag geen directe winst  in de resterende tijd… En dus nam hij het remiseaanbod van Bob aan (Red: het leek er trouwens wel op dat je driemaal dezelfde stelling op het bord zette, Dinant 😉 ). Martijn (regerend kampioen) verspeelde tegen Gerrit Stevens zijn eerste halve punt, alhoewel… Martijn had in de slotstelling (een lastig toreneindspel) nog maar 3 seconden op de klok , en bood heel slim en snel remise aan… Tot ieders verbazing nam Gerrit het aan?! Bijzonder sportief, want bij het snelschaken is de klok natuurlijk de grootste vijand…

Maar er waren meer interessante punten te constateren. Ton, de winnaar  van 2016, bleek zijn ‘het-is-toch-90-minuten-p.p.p.p.?!’-klok nog te hebben lopen, en hij deelde als een Kerstman punten uit aan de aanwezigen, die hier gretig gebruik van maakten. In de ‘rust’ had Ton zich hiermee dus al buitenspel gezet voor de titel. Toen hij eenmaal op stoom kwam, leverde het hem in het toernooi nog wel een aantal fraaie partijen op, maar voor de winst van het toernooi moesten we toch verder kijken.

Gerrit L., in 2009 nog triomfator van ons snelschaaktoernooi, startte voortvarend met 4 uit 4. Maar ook hier werd de pauze met kleine tegenslag behaald: een half punt uit de laatste 2 wedstrijden wierp hem terug in de tussenstand. Samen met Gerrit S. vond hij zich terug op de gedeeld 2e plaats na 6 ronden. Gerrit S. was ondertussen druk bezig met Orang-Oetangs op het bord te toveren. Dat werkte wonderbaarlijk goed, en zo klom hij na een nederlaag tegen Bob keurig op naar die gedeeld 2e plaats.

Na 6 rondes werd er een pauze ingelast om hartslag en bloeddruk weer een beetje op normaal niveau te brengen. Dinant liet zien wat een goede voorzitter doet: hij had lekkere hapjes geregeld die als warme broodjes over de toonbank gingen! Zijn opmerking ‘Het kost een paar centen, maar dan bén je ook voorzitter!’ kreeg de lachers op zijn hand 🙂 Zo zie je maar, voor het goede leven dien je bij de Holtense Schaakvereniging te zijn!

Na de pauze werden er nog vele stukken cadeau gegeven en gewonnen partijen alsnog roemloos om zeep geholpen… Zo hoort het in een snelschaaktoernooi! Een van de memorabele partijen die bijbleef was het pionneneindspel van Dinant tegen Bas (ook al jaren een kandidaat voor de titel, maar de gifbeker moest dit jaar helemaal leeg, zo leek het…). In ronde 4 verloor Bas redelijk rigoreus van Teun (kampioen uit 2014), en dat zette een streep door zijn kansen. Maar terug naar de partij tussen Dinant en Bas! Beide heren wikkelen af, er komt een pionneneindspel op het bord dat remiseachtig oogt, maar nog alle kanten op kan, en op dat moment heeft Dinant 10 seconden, en Bas 13. Een gelopen race, zou je denken. Doe een paar zetten Bas, biedt desnoods remise aan, maar die drie seconden moet voldoende zijn voor een goede score! Maar… dan heb je buiten de vingervlugheid van onze voorzitter gerekend! Binnen 2 seconden perste hij er zo’n 7 zetten uit, en voordat Bas met zijn ogen had kunnen knipperen was de partij voorbij. Weer bleek Dinant een reuzendoder! Bas kwam met een goede eindsprint uiteindelijk nog wel op de 4e plaats, maar er had zeker meer in gezeten.

Dick, die in 2004 nog won, vond de indeling enigszins ongunstig. Dat wilde zeggen, hij scoorde er lustig op los met de zwarte stukken, maar met die witte wilde het niet vlotten… Ook Dick dus niet terug te vinden in de top. Een 10e plaats is niet wat we van hem mogen verwachten, dus we vermoeden dat Dick op retraite gaat om ons volgend jaar allemaal kansloos te laten. Komt dat zien!

Wat waren nog vermeldenswaardige uitslagen? Johan won van Hans, in een prima stelling ook, dus terecht puntje! Johan zou later op de avond nog een prijs winnen (de Progressiecup!), dus het einde van de avond verliep prima voor hem! Ronald, even terug uit Apeldoorn, deed rustig aan, en was lekker aan het genieten van het spel en het weerzien.  Piet ging zo vaak langs de rand van de afgrond (tijdnood!) dat we het niet meer aan durfden te kijken… Hij won er echter ook een paar, en als Piet het op zijn heupen krijgt weet je dat het een moeilijke partij wordt. 13e, achter Henk en Dinant. Jan en Alrik speelden zich geruisloos naar de suptop met 6 punten, waar zij samen met Dick en Gerrit S. plaats 6 t/m 9 bezetten.  Erik, Gerrit L.. Bas en Teun eindigden keurig op plaats 3 t/m 6 met 6.5 punt. En doordat deze heren elkaar allemaal onderling uitgeschakeld hadden, liepen Martijn en Bob dusdanig uit dat zij 2 ronden voor het eind al zeker waren van plaats 1 en 2.

Het indelingsprogramma had wat problemen met die laatste ronde, en dus besloot Gerrit L. tot een originele oplossing: Martijn en Bob konden in de laatste ronde mooi uitmaken wie de titel zou veroveren. Met deze aanpassing werden de rechnische problemen in het indelingsprogramma direct vlot getrokken en konden we aan de slag!  Aangezien Bob in de eerste partij wit had (‘een typische salonremise’, werd er in de wandelgangen vernomen), was het nu Martijn die kon laten zien hoe op de aanval te spelen. Dat ging prima, maar een venijnig paardzetje naar d4 gooide roet in het eten, en het duurde niet lang of de zwarte stukken namen het bord over. Martijn dus 2e, en hij zal de titel dus nog twee maal moeten winnen voordat hij de wisselbeker definitief in handen heeft. We gaan er vanuit dat hij volgend jaar weer hoge ogen gooit, aangezien hij de titel al driemaal op zijn naam heeft geschreven. Wordt zeker vervolgd!

Bob wint dus, na zijn overwinning in 2018, voor de tweede maal de snelschaaktitel van de club! Na afloop werd er nog even nageborreld, hapjes en drankjes verschenen en verdwenen weer, en vermoedelijk heeft Ton de deur van onze vereniging keurig achter zich gesloten 😉 Volgend jaar (lees: volgende week!) zijn we er weer, en beginnen we met een wedstrijd van ons eerste achttal thuis tegen SG Max Euwe en gaan we verder met de interne competitie. Tot dan, en voor nu een goed uiteinde en een voorspoedig 2020!

Eindstand